Porady

Rozważając zakup drewna kominkowego należy zwrócić uwagę na jego trzy kluczowe cechy:

⦁ sposób mierzenie towaru,
⦁ wilgotność drewna,
⦁ gatunek drewna,
⦁ jakość surowca, z którego powstaje produkt finalny

Zwróć uwagę co kupujesz. Tanio najczęściej oznacza drogo!

Bardzo wielu sprzedawców oferuje drewno w tak zwanych metrach nasypowych/sypanych, do tego najczęściej jest to „mokre” jedynie wstępnie przesuszone drewno. Przy takim sposobie sprzedaży cena może być bardzo niska ale to tylko pozory. Dlatego:

Jeden metr nasypowy/sypany w teorii to niecałe 70% metra układanego. Dodatkowo Klient otrzymując towar nie jest w stanie zweryfikować jego faktycznej ilości, dlatego bardzo często w praktyce otrzymuje jeszcze mniej towaru.

Dodatkowo kupując jeden metr świeżego drewna, powinniśmy jeszcze dodać do ceny 10%, ponieważ drewno w trakcie suszenia o tyle się skurczy i zamiast jeden metra zostanie nam jedynie 0,9 metra.

Przykładowo jeden metr drewna układanego suszonego za 250 zł wydaje się drogi a jeden metr drewna sypanego, przesuszonego za 160 zł tani. Jest to w 100% błędne przeświadczenie. Jeżeli przeliczymy faktyczną ilość, to obie ceny są praktycznie takie same. Dodatkowo trzeba jeszcze uwzględnić, że drewno w trakcie suszenia kurczy się o ok 10% czyli w praktyce kupując drewno suszone układane mamy o 10% więcej surowca który jest suchy i będzie się lepiej się palił ale przede wszystkim dostarczy zdecydowanie więcej energii.

Najbardziej popularne gatunki drewna kominkowego

BUK – twarde drewno liściaste, bardzo ciężkie, o dużej gęstości, ale łatwo łupliwe, dobrze się pali i długo utrzymuje wysoką temperaturę. Dzięki swoim walorom energetycznym oraz przystępnej cenie jest najpopularniejszym drewnem kominkowym. GRAB – Bardzo twarde i ciężkie drewno liściaste, długo tlące się i żarzące, nie dające przy tym płomienia, daje natomiast wysoką temperaturę i dostarcza dużo ciepła, ale jest trudno łupliwe i trudniejsze w przygotowaniu. BRZOZA – twarde drewno liściaste, w dobrych warunkach bardzo szybko schnące, dobrze palące się i zawierające małą ilość substancji smolistych. DĄB – twarde drewno liściaste, bardzo długo palące się i dostarczające dużo ciepła, dzięki zawartym w nim garbnikom charakteryzuje się przyjemnym zapachem, ale trudne w suszeniu. OLCHA – miękkie, łupliwe, łatwe w suszeniu i lekkie, ale równocześnie o niższej wartości energetycznej niż brzoza czy buk. Do wykorzystania w kominku jednak jak najbardziej przydatne. SOSNA – łatwo łupliwe, sprężyste, o dobrej wytrzymałości mechanicznej, średnio ciężkie. Najlepsze do kominka z drzew iglastych.

Gatunki drewna o dobrej wartości opałowej kWh/mp

	Wartość opałowa (kWh/mp) drewno suche
Grab	2200
Buk	2100
Dąb	2100
Jesion	2100
Brzoza	1900
Klon	1900
Sosna	1700

Gatunek drewna o słabszej wartości opałowej kWh/mp

	Wartość opałowa (kWh/mp) drewno suche
Świerk	1600
Olcha	1500
Jodła	1500
Wierzba	1400
Topola	1400

Wilgotność drewna

Drewno pozyskuje się przez cały rok. Świeżo ścięte nie nadaje się od razu do spalania z prostego powodu – zawiera dużo wody. W metrze przestrzennym mokrego drewna może znajdować się nawet 250 l wody. Metr sześcienny świeżego dębu waży grubo ponad tonę, a wysuszonego około 700 kg. To czytelny przykład na zawartość wody w świeżym drewnie. Mokre drewno nie tylko źle się pali, ale ma o wiele mniejszą wartość opałową. Duża część energii tracona jest na odparowanie wody. Woda obniża również temperaturę w palenisku i bogate w energię składowe drewna nie zostają spalone. Smoła i sadza zanieczyszcza kanały dymowe, a straty energii i ciepła są duże. Najlepsze jest zatem drewno suche, za które uważa się drewno o wilgotności pomiędzy 15% a 20%. Taką wilgotność można osiągnąć w zależności od gatunku od minimum roku magazynowania w odpowiednio przewiewnym miejscu. Takimi zadaszonymi miejscami dysponujemy. To szczególnie istotne, bo najlepsze do kominka gatunki jak buk, czy grab pozyskane nawet z najlepszej klasy surowca, a niewłaściwie składowane łatwo ulegają zaparzeniu i zgniliźnie.